Στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση του ΣΕΜΕΕ, την κοπή της πίτας του Συνδέσμου που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου, το τιμώμενο πρόσωπο για τη συνεισφορά του στη βιομηχανία των Γραφικών Τεχνών στην Ελλάδα ήταν ο Μιχάλης Φακίνος – ο μπαμπάς μου. Δεν κρύβω ότι συγκινήθηκα πολύ! Κυρίως γιατί είμαι πολύ υπερήφανη για τον μπαμπά μου. Και γιατί κάποιες φορές είναι πραγματικά εντυπωσιακό να διαπιστώνεις ότι οι προσπάθειες αναγνωρίζονται και ανταμοίβονται.

Ο μπαμπάς μου, ο Μιχάλης, είναι ένας δοτικός και πολύ δραστήριος άνθρωπος. Ανέκαθεν ήταν. Οι παλαιότεροι σίγουρα θα τον θυμάστε. Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί το 1976 σε διάφορα περιοδικά, ένα εκ των οποίων ήταν «Ο Κόσμος των Γραφικών Τεχνών». Ένα χρόνο αφού έκλεισε αυτό το περιοδικό, θέλησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο χώρο των εκδόσεων. Έτσι, το 1982 γεννήθηκε το τρίτο του παιδί, «Τα Νέα των Γραφικών Τεχνών». Και ομολογουμένως πήγε πολύ καλά. Στα πλαίσια αυτού του περιοδικού, ο μπαμπάς μου διοργάνωνε ομάδες επαγγελματιών για την επίσκεψή τους σε κλαδικές εκθέσεις ανά τον κόσμο. Και περνούσαν… τέλεια! Οι πλάκες που έκαναν ο ένας στον άλλον, ανεξάντλητες. Η διασκέδαση μετά τις εκθέσεις απίθανη. Αλλά και οι επισκέψεις στις εκθέσεις ήταν must. Φωτογραφίες, συνεντεύξεις αποτελούν απόδειξη αυτού…

Το 1986 ξεκίνησε να ασχολείται με τον Σύνδεσμο, που τότε ονομαζόταν ΣΛΕ (Σύνδεσμος Λιθογράφων Ελλάδος). Με τον πολύ καλό του φίλο και τότε πρόεδρο του Συνδέσμου, Διονύση Ρόη, διοργάνωσαν διάφορες εκδηλώσεις με κέφι και επιτυχία. Τότε ήταν η χρυσή περίοδος του κλάδου, και οι επιχειρηματίες συμμετείχαν με χαρά. Νοιώθω πραγματικά πολύ όμορφα που τότε ήμουν αρκετά μεγάλη, και έζησα αυτές τις ωραίες στιγμές.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Δ.Σ. του ΣΕΜΕΕ που πρότεινε φέτος τον μπαμπά μου. Πραγματικά, το αξίζει! Και θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον μπαμπά μου, που είναι ο μπαμπάς μου. Μπαμπάάάάάά, είμαι πολύ υπερήφανη για σένα!!!

Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Νικόλα Ραφτόπουλο, εκδότης της εφημερίδας «Η Τυπογραφία» για το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησε.